Het was al lang geleden, 2006 om precies te zijn, dat het team van Blauw Wit de “beker” wist te winnen. In de finale bij Effekt werd De Trefhoek verslagen met 10-5. Toen heette het nog de “Twente Cup” maar door de samenvoeging afdeling Oost is het nu ook de Bekercompetitie Oost geworden. Voor degenen die niet bekend zijn met de Bekercompetitie Oost, in deze ook wel “Zomercompetitie” genoemd, kan iedereen tegen iedereen spelen. Om dit zo eerlijk mogelijk te laten verlopen en ook iedereen een kans op winst te bieden, krijgt de “zwakkere” punten voor van de “sterkere”. In het verleden was de competitie klasse waarin je speelde het uitgangspunt, maar sinds de invoering van de ELO-rating is dit de basis. Is het verschil (plus of min) 150 punten start je met 0-0, is het verschil 151-300 punten start je met 2-0, 301-450 met 3-0, en voor elke 150 punten rating verschil komt er 1 punt bij tot een maximum van 7-0. In elke game start de “zwakkere” dus met die voorsprong, wat soms tot verrassende uitslagen kan leiden. Je zult dus op basis van je eigen kwaliteiten bij voorsprong deze moeten proberen te behouden, of als je ze voor moet geven zo spoedig mogelijk wegwerken. Je speelt op 2 tafels, met 4 tegen 4 en 2 dubbels, dus de uitslagen van de wedstrijden worden 18-0 tot 0-18 en alles wat daar tussen zit. Dit jaar waren er 8 poules met 5 of 6 teams waarvan de eerste 2 doorgaan naar de knock-out fase.
Tot zover een klein stukje systematiek. Dan het team, deze bestond uit de volgende speelster en spelers: Kim Preuter (1377), Devin Wassink (1151), Corrie Kleinhaarhuis (1185), Robbie van Duiven (1057), Ton Nitert (1398) en Eric Beld (1445).
Tegenstanders in de poule waren Vitesse (11-7 winst), Borne (13-5 winst, waarbij Danny Platjes en Jan Nijeboer als invallers ook bijdroegen aan deze overwinning), Entac (5-13 winst) en DTS (0-18 winst). Met 4 overwinningen als poulewinnaar, en dus een thuiswedstrijd, door daar de laatste 16. Door een blessure kwam Robbie helaas niet aan spelen toe, maar zijn tactische en vooral disciplinaire tips zouden later van grote waarde blijken !!!
Eerste tegenstander in de knock-out fase was DVO. Met Kim, Corrie, Ton en Eric liepen we na 4-0 als snel uit naar een 6-2 tussenstand voor de dubbels. Deze werden beiden gewonnen, en na 8-2 werd de einduitslag 12-6 en door naar de laatste 8.
Hierin troffen wij het sterke team van DTS, met vader en 2 zoons Cossu en Desney Mansveld. Wij traden aan met Kim, Devin, Ton en Eric. Vanaf het begin ging het gelijk op: 1-1, 2-2, 2-4 en 3-5. Beide dubbels gingen vervolgens verloren, waardoor het weer gelijk 5-5 was. Kim won vervolgens in 5 (10-12) en zowel Devin, Ton als Eric volgden dit voorbeeld, waardoor het 5-9 stond. Nog 1 puntje uit de laatste 4 potjes was voldoende. Dit lukte Kim, en zodoende was het beslist, 6-10 en door naar de laatste 4.
Laatste 4 – Halve finale thuis tegen Kampenion. We waren inmiddels verder dan dat we van te voren hadden gedacht, maar goed … waarom niet nog verder. Kampenion kwam met een sterk team, waarbij wij louter punten voor kregen (of 0-0) en niets voor hoefden te geven. Goede spelers met een goede rating, maar ook wij waren inmiddels in een goede flow gekomen. Vanaf de start bleek die prima vorm, en in no time stonden we met 6-2 voor !! Prachtige partijen, mooie rally’s en prima spel zorgde voor de verdiende voorsprong. Dan weer de dubbels, die net als de vorige week verloren gingen en de spanning met 6-4 weer volledig terugbrachten. Echter, hoe spannend het ook was, en de punten werden mooier en mooier, het enige dat bleef was de voorsprong: 7-5, 8-6, 9-7. In de laatste 2 partijen waren we nog 1 overwinning nodig, en Ton pakte zijn 3e overwinning van de avond, waardoor Kim haar partij niet meer uit hoefde te spelen en de FINALE plek een feit was !!!
De finale tegen titelverdediger Bosman Wezep. Een team dat de laatste jaren alleen maar gewend is om te winnen. Vorig jaar de beker dus en 3 keer achtereen kampioen in de competitie (1e klasse-promotieklasse-hoofdklasse). Ook een team met een voor ons lastige rating, want 2 en 3 competitieklassen hoger spelend dan wij, waren er toch nog 10 wedstrijden die begonnen op 0-0. Onszelf inschattend in de “underdog” positie leek in de eerste partijen ook de waarheid te worden; Devin, Eric en Ton verloren en Kim keek tegen een 6-10 achterstand in de 5e game en een 0-4 tussenstand leek er te komen, totdat Kim 6 punten op rij scoorde en voor de ommekeer zorgde … 1-3. De volgende 4 partijen gingen met 3-1 naar Blauw Wit en zo stond voor de dubbels de stand weer gelijk 4-4. Waar het ditmaal aan lag is ons nog steeds niet duidelijk, maar dit keer wonnen wij beide dubbels en zo stonden we na 10 potjes op een 6-4 voorsprong. Vervolgens werd het 7-5 en 9-5 en Championship Point. Uit de laatste 4 waren we nog 1 overwinning nodig, en het was Eric die dat ook meteen in de eerste partij deed, 10-5 en WINST. KAMPIOENEN !!!
